Zwaantje

“Als we samen hebben gefietst, weet ik niet wie er blijer is, Bernadette of ik.”

Vrijwilliger Gerdine gaat één keer in de twee weken op woensdagavond fietsen met Bernadette. Dit doen ze op een tandem. Gerdine voorop, de slechtziende Bernadette achterop. Het liefst fietsen ze hard zodat ze de wind door hun haren voelen.

Iedereen kent Bernadette, Bernadette kent iedereen. Wie Bernadette Spanjer ontmoet, bewoonster van ’t Bouwhuis, merkt het meteen; dit is een vrolijk, spontaan en actief type. “Toen ik haar vrijwilliger werd, was het niet de vraag wanneer ik tijd had, maar wanneer Bernadette kon”, zegt Gerdine Meijer uit Enschede. Gerdine is heel enthousiast over haar vrijwilligerswerk bij De Twentse Zorgcentra.

 

Waardering

“Ik kan het iedereen aanraden”, zegt ze. “Het geeft zoveel voldoening. Als wij samen hebben gefietst, weet ik niet wie er blijer is, Bernadette of ik. Mijn werk is nogal technisch. Ik heb natuurlijk wel collega’s, maar toch mis ik het contact met mensen. De blije glimlach die je krijgt als je bijvoorbeeld even een kopje thee met iemand drinkt of even naar iemand luistert. Voor die waardering, die blije glimlach doe ik het. Daar word ik zelf ook gelukkig van.” Als het regent of te hard waait, gaan Bernadette en Gerdine wandelen of blijven ze lekker binnen. “Dan kletsen we gezellig bij een kopje thee. Dat vindt Bernadette ook leuk.” Bernadette knikt instemmend.

 

Bewust vrij

Gerdine werkt vier dagen als werktuigbouwkundig ingenieur bij het Almelose bedrijf Panalytical. Eén dag per week houdt ze bewust vrij voor vrijwilligerswerk. Behalve voor De Twentse Zorgcentra zet ze zich in voor het psychogeriatrisch verpleeg- en verzorgingshuis Bruggerbosch en de kinderboerderij in het Wooldrikspark in Enschede.