Bernadette en Marjo

Passie voor paarden

Het is woensdagmiddag. Bij kinderboerderij de Wollewei op de LosserHof ontmoeten we Bernadette en Marjo. Vol enthousiasme vertellen ze over hun vrijwilligerswerk op de ponykar.

Via via

Beide dames zijn via anderen bij de ponykar terechtgekomen. Bernadette via familieleden die destijds werkten bij De Twentse Zorgcentra. Inmiddels is dat alweer zes jaar geleden. Marjo is dit voorjaar begonnen. Ze kwam een keer mee met Bernadette en is ‘blijven hangen’. “Behalve dat we vriendinnen zijn, delen we ook onze liefde voor paarden. Het is heel leuk om dit samen te doen.” Ondertussen begint het te waaien en vallen er een paar druppels regen. Bernadette en Marjo kijken direct op. Ze leggen mij uit dat paarden heel gevoelig zijn voor het weer. Ze worden bijvoorbeeld onrustig van wind. Toch proberen de dames zo veel mogelijk het rijden met de ponykar door te laten gaan. In principe iedere woensdagmiddag. “Alleen als het hard regent of sneeuwt of als het heel warm is, meer dan 30 graden, dan kunnen we het de paarden niet aandoen om de kar te trekken.”

Adana en Wiarda

Het wordt tijd om de ponykar klaar te zetten en de paarden in te spannen. Omdat de ponykar een eind van het pad af staat, gaan de dames op zoek naar hulp om de kar op het pad te zetten. Deelnemers Abraham en Patrick komen een handje helpen. Met vereende krachten staat de kar binnen een paar minuten op de gewenste plek. Dan de volgende stap: de paarden halen. Bernadette en Marjo lopen een rondje over het terrein van de Wollewei. Even later komen ze terug met de paarden; Bernadette met Adana en Marjo met Wiarda. Voordat ze de paarden voor de kar zetten, borstelen ze hen. Niet direct gaan rijden, maar eerst wat aandacht geven en aanvoelen hoe de stemming vandaag is. Ook zonder dat er gereden wordt, trekken de paarden al heel wat bekijks. Een bezoeker met kinderen kijkt geïnteresseerd toe bij de voorbereidingen.

Vliegen

Dan is het zover. De paarden kunnen voor de ponykar gespannen worden. Het is te zien dat zowel de dames als de paarden dit werk gewend zijn. Ook de deelnemers van de Wollewei kennen de gang van zaken. Bernadette vraagt Patrick of hij de teugels en het ‘vliegenpotje’ wil halen. Patrick stuift weg en komt binnen een paar minuten terug met de gevraagde spullen. Marjo bespuit de paarden met de vliegenspray, om overlast door vliegen zoveel mogelijk tegen te gaan. Na geposeerd te hebben voor de foto’s, is iedereen klaar voor vertrek. Het is alleen nog de vraag wie er vandaag meerijden. Dat blijken deelnemers van de kleine boerderijgroep te zijn. Overigens maakt het voor Bernadette en Marjo geen verschil wie er achter op de kar zitten. “Deze activiteit is voor heel veel bewoners geschikt en we zijn blij dat we zoveel cliënten blij kunnen maken met een ritje over het terrein.” Zo gezegd, zo gedaan! De eerste rit vertrekt; hierna nog twee te gaan.