Mooi verhaal in tijden van corona: corona van 2 kanten!

Kortgeleden deden we een oproep: Gezocht, mooie verhalen in tijden van corona. We kregen een persoonlijk verhaal binnen van een medewerker van onze dagbesteding dat we graag met je delen. Heb jij ook een verhaal over hoe jij deze coronatijd beleeft? Of hoe je er in je team het beste van maakt? Vertel het ons door een mail te sturen naar Communicatie@detwentsezorgcentra.nl.

Corona van 2 kanten
Op 23 januari jl. is mijn schoonzusje op 33-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van corona.
Ze stond vol in het leven, had geen onderliggende klachten, ze was fit. Ze is de enige van haar woongroep die besmet is geraakt met het coronavirus. Het virus werd binnengebracht door een begeleider.

Knuffelde mijn schoonzusje te veel? Is dit de straf voor dit lieve, blije, pure en knuffelende persoontje die geen vlieg kwaad deed?

Mijn schoonzusje had het syndroom van Down. Precies de doelgroep waar ik zelf grotendeels mee werk. Enorm confronterend is dit: "Een begeleider heeft het binnengebracht." Natuurlijk niet met opzet... nee! Maar het zal je maar gebeuren en iemand komt daardoor te overlijden!

Het intense verdriet heb ik nu aan den lijve ondervonden. Ik zag mijn familie èn ik zag de begeleider. Vreselijk! Niet te bevatten!

Ik had een paar dagen nodig om dit te verwerken. Met een dikke brok in m'n keel ging ik naar mijn werk toe. Hoe zou het voelen? Hoe zou het terugzien zijn? En daar kwamen ze op mij af stormen, enorme dikke knuffels gingen over en weer, ze zeiden zulke lieve dingen... allemaal recht uit hun hart.

Wat een heerlijke mensen... ik voelde maar 1 ding: echtheid! Mijn lieve, blije, pure, knuffelende collega's met het syndroom van Down. Precies de doelgroep als mijn schoonzusje.